طرح دعوی تمکین در رویه محاکم دادگستری

طرح دعوی تمکین در رویه محاکم دادگستری

تمکین به بیان ساده و غیر حقوقی عبارت است از اطاعت از اوامر و دستورات و انجام تکالیف  ولی از لحاظ حقوقی مبحث تمکین در روابط زناشویی میان زوجین بروز می یابد و بدین معناست که بر اساس آنچه در ماده 1108 قانون مدنی تکلیف کرده زوجه در نکاح چه عادی و چه رسمی مکلف است در مقابل شوهر تمکین عام و خاص بنماید.

ولی منظور از تمکین عام و خاص چیست؟

در نگاهی ساده تمکین عام به معنای انجام وظایف زناشویی توسط زوجه است و تمکین خاص عبارت است از پذیرش زوجه به برقراری رابطه جنسی با زوج بدین ترتیب زوجه علی الصول مکلف به تمکین در مقابل زوج می باشد مگر عذری موجه داشته باشد.

سوال این است که اگر زن در مقابل شوهرش تمکین نکند قانون چه ضمانت اجرایی بیان کرده؟

پاسخ روشن است مطابق ماده 1108قانون مدنی زنی که در مقابل شوهرش تمکین نمی کند مستحق نفقه نبوده و ناشزه محسوب می شود.

نحوه طرح دعوی تمکین به چه نحوی است؟

مردی که مدعی عدم تمکین همسر قانونی اش می باشد می بایست با مراجعه به یکی از دفاتر خدمات قضائی دادخواستی به طرفیت زوجه به خواسته(الزام به تمکین)به استناد مدارک برگ مشاوره ازدواج و هویتی به دادگاه خانواده محل اقامت زوجه ارسال نماید.

توجه داشته باشید قبل ارسال دادخواست از طریق دفتر خدمات قضایی انجام مشاوره توسط مشاور خانواده برای زوج(متقاضی تمکین)ضروری می باشد پس از انجام مشاوره واحد مشاوره مراتب را جهت ارسال دادخواست به دادگاه به یکی از دفاتر خدمات قضایی ارجاع می دهد که بقیه مراحل طبق آنچه گفته شد عمل می شود.

غالبا در بیشتر موارد زوج با ارسال اظهارنامه به زوجه خواستار برگشت وی به منزل مشترک و تمکین وی میشود و همکاران این را توصیه میکنند که باید ابتدا زوج اظهارنامه ارسال نماید ولی این مورد آنچنان تاثیر مهمی ندارد اگر زوج وقت کافی داشته باشد می تواند ابتدا اظهانامه ارسال کند ولی در بیشتر موارد که دعوای متقابل در دعوای مطالبه نفقه زوجه مطرح می شود به جهت ضرورت اقدام فوری ارسال اظهارنامه لزومی ندارد.

نتیجه طرح دعوی تمکین برای زوج چه می باشد؟

از منظر حقوقی و در رویه :

1-یا اینکه زوجه مکلف به تمکین می شود و زندگی مشترک به جریان افتاده و تا حدودی جدایی را به یک هم زیستی شیرین تبدیل میکند.

2-یا اینکه زوجه در زمان اجرای حکم تمکین نمی نماید در این صورت مطابق ماده 1108 قانون مدنی زوجه  ناشزه محسوب شده و مستحق نفقه نیست و دیگر اینکه زوج نیز می تواند با اجازه دادگاه زن دیگری اختیار کند.