مطابق ماده 1106 قانون مدنی نفقه به معنای تمام هزینه های متعارف و مورد احتیاج زوجه از قبیل خوراک-پوشاک-مسکن و درمان می باشد به طور کلی و در یک کلام میتوان گفت نفقه به معنای هزینه های مورد نیاز برای زندگی کردن می باشد.
از زمانی که زن و شوهر ازدواجشان به ثبت میرسد یا زمانی که در نکاح موقت،شرط نفقه بشود،زوج(شوهر)مکلف به پرداخت نفقه همسر خود می باشد و در قبال آن نیز زوجه مطابق ماده 1107قانون مدنی مکلف به تمکین(عام و خاص)در برابر شوهرش می باشد.
اگر زن از انجام امور زندگی مشترک و به طور خاص برقراری رابطه جنسی با شوهر امتناع نماید زن ناشزه محسوب می شود و مطابق قانون به زن ناشزه نفقه تعلق نمیگیرد. همچنین پس از اثبات نشوز زوجه،زوج می تواند اقدام به طرح دعوای ازدواج مجدد با اجازه دادگاه نموده و از دادگاه دادن اجازه بر ازدواج مجدد بگیرد.
برای مطالبه نفقه زوجه میبایست ابتدا به همان دفترخدمات قضائی که ابتدا مراجعه کرده و برگ مشاوره دریافت کرده است مراجعه نماید پس از حضور در دفتر قضائی فرم مشاوره برای او تکمیل شده و به مرکز مشاوره اجتماعی ارجاع میشود پس از برگزاری 2 جلسه مشاوره برای زوجه در واحد مشاوره نتایج مشاور به یکی از دفاتر خدمات قضائی ارجاع می شود زوجه باید به همان دفتر خدمات اعلامی مراجعه نماید و با پیوست نمودن سند نکاحیه چه رسمی باشد و یا عادی و نیز مدارک هویتی دادخواست مطالبه نفقه جاریه به طرفیت زوجه به دادگاه محل وقوع عقد یا اقامت زوج تقدیم دادگاه خانواده نماید شعبه دادگاه خانواده پس از ارجاع پرونده با دعوت از طرفین به دعوای فوق رسیدگی می نماید ولی در مورد اینکه میزان نفقه زوجه چه میزان است می بایست با ارجاع امر به کارشناسی میزان دقیق نفقه زوجه مشخص گردد و زوج مکلف به پرداخت می باشد.